E pertejshmja...

Tufa frymoresh qe shkojne e vijne,

Vorbuj koncentrike qe na perfshijne
ne rrjedhen e perditshmerise,

Hutohemi keqaz ne jehonen e diteve plot ndodhi,

Riperteritje kohe,
Her nate e here dite,

Riperteritje stinesh,

Her debore, e here gjethe ,

Thellesi akullnaje, e Lartesi Everesti,

Vogelsi qelizore e madheshti njerezore ,

Vuajtje lodhje, e me pas defrime e gezime...

Here lot e ngasherime.....e pastaj... ..serish buzeqeshje.

Riperteritje jete,

Foshnje qe hapin syte ne driten e diellit

Njerez qe shuhen ne cdo moment te jetes

Dikur,
gjithcka qe donim e kishim

Sot,

Nje shkrumb hiri...

Ndal cdo gje,

Shuhet nje frymemarrje,

Ngrin nje buzeqeshje.

Ftohet nje shtrat.

Pikellohen shume zemra.

Rendohet trupi teksa te percjellin.

Shpirti fluturon ne dimensione hapesinore

Davariten  rete.

Boten tone nuk e paskemi njohur aq mire

Prekim qartesine dhe te verteten.

Nisemi ne nje udhetim tjeter,

Me nje destinacion te qarte.

Ne kete rruge jemi vetem,

s'ka familje, as shoqeri

as me ndjeshmerine njerezore.

Ne kete rruge, jemi vetem.

Trupi, shpirti dhe vepra jone.